Czas zapisany

Muzeum w Bochni im. prof. Stanisława Fischera uprzejmie zaprasza 27 lutego 2020 roku o godzinie 17.30

na wernisaż wystawy malarstwa Waleriana Kasprzyka Czas zapisany.

Walerian Kasprzyk (1912-1992), Ulica Adama Mickiewicza w Bochni

Te swoiste „pocztówki“ znakomitego artysty bocheńskiego Waleriana Kasprzyka (1912-1992) prezentujemy z okazji 767.  urodzin Bochni. Są wyjątkowym zapisem ulotności czasu, gdyż ocalają niegdysiejsze krajobrazy, miejsca i ciekawe obiekty architektoniczne. Jest w nich zarówno Bochnia i jej okolice, są także i takie miejsca i obiekty na terenie Polski,które artysta zawsze nosił w sercu, o których zawsze mówił ze wzruszeniem. Traktował je jak swoiste klejnoty, perły w tym krajobrazie. To pejzaże ze starymi drewnianymi kościołami, kapliczkami, chałupami, widoki dawnych ulic i placów miasta – tak gwałtownie przekształcane w 2. połowie ubiegłego wieku. Wiedział doskonale, że to one przydają danemu miejscu niezwykłości. W oparciu o osobiste doświadczenia, a także miejscową tradycję, na którą był ogromnie czuły i znakomicie ją znał, dokonywał niekiedy swoistej rekonstrukcji historycznej ulubionych przez siebie miejsc Bochni. Na pewno należała do nich ulica Mickiewicza z dawnym domem ubogich i jakże swojskimi klimatami, ulica Biała, którą podążał jak wcześniej inni przed nim artyści, lecz przez niego po wielekroć utrwalona w różnych technikach i najrozmaitszych porach roku. Nie mogło oczywiście zabraknąć rynku – serca miasta. Jednym razem niemal realistycznego, innym znów bajkowego, jak z dziecięcej malowanki. Podążał tropem najstarszych i najszerszych widoków na miasto z Krzęczkowa. Urok potrafił dostrzec nawet w pocziwej Babicy, dziś leniwie toczącej swe wody przez miasto, na którą mało kto zwraca uwagę.

W zbiorach bocheńskiego muzeum znajduje się kilkaset prac Waleriana Kasprzyka – obrazy olejne, akwarele, gwasze, rysunki, szkice – w znacznej mierze ofiarowanych przez jego córkę Kingę Kasprzyk-Cetnarowicz. Przed kilkoma laty prezentowaliśmy malarskie podróże Waleriana Kasprzyka po świecie, wcześniej były to drewniane kościoły w polskim krajobrazie. W 2018-2019 kilkadziesiąt jego prac zostało bardzo dobrze przyjęte w Lewoczy na wspólnej wystawie tamtejszego Muzeum Spiskiego i Muzeum w Bochni pt. Malarstwo Waleriana Kasprzyka (1912-1992) Juliusa Értekesa (1919-1995).

Mamy nadzieję, że, te płynące wprost z serca artysty obrazy, będące swoistym zapisem czasu przemieniającego krajobrazy a w nim ślady zamieszkujących je ludzi, ocalające coś naprawdę chwytającego za serce, ważnego, co warto nie tylko pokazywać, lecz o tym również mówić, sprawią Państwu przyjemność poznawania a może nawet dostarczą wzruszeń?